- ἀδιανέμητος
- ἀ-δια-νέμητος, untrennbar
Wörterbuch altgriechisch-deutsch . 2010.
ἀδιανέμητος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
αδιανέμητος — η, ο (Α ἀδιανέμητος, ον) [διανέμω] αυτός που δεν διανεμήθηκε ή δεν μπορεί να διανεμηθεί, ακατανέμητος, αδιαίρετος, αδιαμοίραστος … Dictionary of Greek
αδιανέμητος — η, ο αυτός που δε διανεμήθηκε, αμοίραστος: Μερικά κέρδη έμειναν αδιανέμητα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
άδαιτρος — ἄδαιτρος, ον (Α) [δαίω ΙΙ] αδιανέμητος, αδιαίρετος, ατεμάχιστος … Dictionary of Greek
άδαστος — ἄδαστος, ον (Α) αμοίραστος, αμέριστος, αδιανέμητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + *δαστός (πρβλ. μυκηναϊκό e pi da to, «ἐπίδαστος») < ἐδασάμην, δάσασθαι, αόρ. τού δατέομαι (= μοιράζομαι κάτι με κάποιον άλλο, κόβω σε τεμάχια, σχίζω)] … Dictionary of Greek
αγεωδαίτητος — η, ο [γεωδαιτώ] 1. (για εδαφική έκταση) αυτός που δεν έχει γεωδαιτηθεί, αδιανέμητος, αδιαίρετος 2. αυτός που δεν γνωρίζει γεωδαισία (κατά το αγεωμέτρητος) … Dictionary of Greek
αδαίετος — ἀδαίετος, ον (Α) [δαίω ΙΙ] αδιαίρετος, αμέριστος, αδιανέμητος … Dictionary of Greek
αδιάδοτος — η, ο (Α ἀδιάδοτος, ον) [διαδίδω] νεοελλ. ο μη διαδεδομένος, αυτός που δεν διαδόθηκε ή δεν μπορεί να διαδοθεί, που δεν κυκλοφόρησε στο ευρύ κοινό αρχ. αυτός που δεν διανεμήθηκε ή δεν μπορεί να διανεμηθεί, ο αδιανέμητος … Dictionary of Greek
αδιαμοίραστος — η, ο [διαμοιράζω] αυτός που δεν διαμοιράστηκε, αμοίραστος, αδιανέμητος, αδιαίρετος … Dictionary of Greek
αδιαχώριστος — η, ο (Μ ἀδιαχώριστος, ον) [διαχωρίζω] αυτός που δεν διαχωρίστηκε ή δεν μπορεί να διαχωριστεί, αδιανέμητος, αδιαίρετος … Dictionary of Greek
αμοίραστος — και αγος, η, ο (Μ ἀμοίραστος, ον) [μοιράζω] 1. (για πράγματα) αυτός που δεν μοιράστηκε, δεν διανεμήθηκε, αδιανέμητος 2. (για πρόσωπα) αυτοί που δεν προέβησαν σε διανομή τής περιουσίας μεταξύ τους νεοελλ. αυτός που δεν είναι δυνατόν να μοιραστεί,… … Dictionary of Greek
ανέμητος — ἀνέμητος, ον (Α) [νέμω] 1. αδιανέμητος, αμοίραστος 2. μη δεκτικός διαίρεσης, αδιαίρετος 3. (όχλος) που δεν πήρε κλήρο γης … Dictionary of Greek
